Metropolita lwowski ustanowił również odpust sanktuaryjny, który w każdą pierwszą sobotę lipca będzie Archidiecezjalnym Dniem Modlitwy za Chorych i Służbę Zdrowia. (Kościół ten został wzniesiony w XVII wieku, a w latach 1764-1944 znajdował się tam obraz Matki Boskiej Tartakowskiej Uzdrowicielki Chorych, który w 1777 r. uznano za cudowny. Sanktuarium tartakowskie stało się miejscem pielgrzymek katolików obu obrządków z Wołynia, Galicji oraz Chełmszczyzny. Obecnie oryginał cudownego wizerunku z Tartakowa znajduje się we wsi Łukawiec k. Lubaczowa, gdzie po II wojnie światowej zamieszkali też Polacy wysiedleni z Tartakowa. Za czasów sowieckich kościół został przekształcony w spichlerz zbożowy i zdewastowany. W 2002 r. całkiem zrujnowaną świątynię władze ukraińskie najpierw przekazały prawosławnym, a potem oddano ją katolikom obrządku łacińskiego. Nadal trwa renowacja świątyni.)

     Podczas Nabożeństwa przed Mszą św. Ks. Proboszcz Kazimierz Szalaj wspomniał św. Ks. Zygmunta, który w swoim życiu bardzo kochał i czcił Matkę Bożą. W trudnym okresie swojej choroby, podczas posługi w Tartakowie, Święty zapewne nieustannie zwracał się z prośbą do Niej i otrzymywał potrzebne łaski i zdrowie. Po Mszy św. Siostry nawiedziły cmentarz, na którym św. Zygmunt mieszkał w czasie swojej posługi kapłańskiej w Tartakowie.

     W drodze powrotnej Siostry zatrzymały się w miejscowość Sokal, nawiedzając miejsca, gdzie Józefitki – ich Poprzedniczki - ofiarnie służyły chorym w szpitalu.

S. Tobiasza CSSJ