Tak więc, jedynie przy lampie naftowej przystąpiłyśmy do ratowania życia mamy i dziecka. Nie było czasu na zastanawianie się - trzeba było jak najszybciej znaleźć leki, ubranie dla dziecka i ukoić krzyk kobiety, który tylko komplikował sprawę. Niemożność zaradzenia wszystkim wymogom pielęgniarskim wprawiła nas w niemałe zakłopotanie. Jednakże po chwili, wszelka niepewność poszła na bok... I tak, kiedy z kościoła dochodziły śpiewy kolejnych psalmów i radosne „Alleluja!”, my walczyłyśmy o życie... Po kolejnych próbach pojawiła się nadzieja! Może - uratujemy życie dziecka! Po wielu zmaganiach udało się! Zapłakał mały chłopiec! Modliłyśmy się na głos pomiędzy wymianą myśli, spostrzeżeń i dociekań, co jeszcze można zrobić?... Malec miał wysoką temperaturę, nie miał nawet jednej pieluszki... Nie, nie można było zostać bezczynnym. Chrystus zwycięża!... Jest Nowe Życie.... Modlitwa nie pozostała daremna... Maleństwo owinięte w możliwie szybko znalezione rzeczy, przestało płakać. Utuliła go swym ciepłem mama, która dzięki podanym lekom odzyskała świadomość swego macierzyństwa w noc Wielkiej Soboty. Kiedy minęły niebezpieczeństwa, przyniesiono kolejną kobietę do porodu. Tym razem ze szczęśliwym przebiegiem.

     Pozdrawiamy z najpiękniejszej misji świata. Cokolwiek się dzieje na planecie ziemi, u nas rodzi się nowe Życie. Wesołych Świąt!

S.M. Leticja Niemczura CSSJ